به نام خداوند بخشنده بخشایشگر.
از خودم تعریف نمی‌کنم ولی اگر حس می‌کنید تعریف می‌کنم شاید حس درستی دارید. هه ها هو هی.
.
نوشته‌های چند نفر رو مطالعه می‌کردم، دیدم ما هر وقت یه سبکی توی نوشتن آوردیم، همون رو نوشتن و به اسم خودشون زدن.
البته این به اسم خودشون زدن فقط توی سبک نوشتن نبود، تو کلیپ ساختن و طرح دادن و ... هم دیده شد.
حالا ما که خودمون فعلا در حال مطالعه هستیم که از سبک دو سه نویسنده بزرگ بتونیم تقلید نوشتاری کنیم، اما اگر تقلید می‌کنید «خز» نکنید، اگر «خز» می‌کنید به اسم خودتون نزنید. اگر به اسم خودتون زدید، جون داداش دیگه «پررو» نشید.
.
یه کلیپ ساختیم، کلیپ مبارز اولش آرم خودشو زده بود.
دو سه تا طرح دادیم فلان سایت و بهمان سایت، به اسم خودشون زدن و از موفقیت‌هاش می‌گفتن و تاریخچه واسش ساخته بودن.
یادمه اولین باری که کلمه مقدس «حسین» رو جدا نوشتم، دلیلی داشتم، بعدها دوستان براش شرح مقتل می‌نوشتن.
اولین باری که کلمه‌ای رو توی جمله رنگی کردم، باز دلیل خاصی داشت که بعد دیدم ملت رنگین کمون درست کردن!
یه مدت italic کردیم بعضی نوشته‌های خاص رو، بعد ملت هرچی می‌نوشتن italic می‌کردن
حالا هم فعلا نوبت کشیدن متنهاست.
.
ما بخیل نیستیم، ادعایی هم نداریم ولی تو پررو نباش نوکرتم.
من از پررو بودن بدم میاد که اینو نوشتم.
والا من کی باشم که بخوام سبک ایجاد کنم و بعد بگم از رو سبک من ننویسید.
اولا که خودم دنبال تقلیدم، دوما اگر سبک ایجاد کنم باعث افتخارمه کسی از اون مدل بنویسه و خیلی به من لطف کرده
اما
پررو نباشید لطفا
.
پی نوشت: زیاد جدی گرفتید. ها ها ها ها. مخلصیم.
