چرا تکرار کلمه «نفوذ» فقط؟
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
نوشته حجه الاسلام و المسلمین محمدرضا زائری
فرض کنید رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی روزنامه خراسان را مورد خطاب قرار دهند و بفرمایند : "روزنامه خراسان باید ازدواج آسان را ترویج کند" و بعد از آن هر روز این جمله در صفحه اول روزنامه به شکل برجسته تکرار شود ، اما هیچ اتفاقی در جهت گیری سیاستهای تحریریه و محتوای صفحات و انتخاب سوژه ها و تعیین تیترها صورت نگیرد ! آیا به نظر شما آنچه مد نظر رهبر انقلاب بوده محقق شده و ایشان از این روند راضی خواهند بود ؟
بی تردید پاسخ شما منفی است ، زیرا می گویید قطعا رهبر انقلاب انتظار تکرار عین سخنان خود را نداشته اند و این تذکر را برای شکل گیری جریان رسانه ای و مطبوعاتی جدی در این حوزه محتوایی داده اند . تکرار عین لفظ بدون تحقق عملی آن هدف چه سودی دارد ؟
متأسفانه باید اعتراف کنیم که تا کنون این اتفاق تلخ در عمل بارها رخ داده و رخ می دهد. از مضامین و موضوعاتی مثل شبیخون فرهنگی تا دغدغه اسلامی شدن دانشگاهها و امروز هم موضوع نفوذ دشمن !
رهبر انقلاب با هوشمندی برنامه ریزی های راهبردی و شیوه های دشمن را رصد کرده و به همگان هشدار می دهند که مراقب نفوذ زیرکانه دشمن باشند.
انتظار طبیعی ایشان قطعا این است که هر کسی در هر جایگاه و مسؤولیتی که هست به اقتضای وظیفه خود این خطر را تبیین کند و برای پیشگیری از آن تدبیری داشته باشد.
نهادهای تحقیقاتی و پژوهشی پیشینه نفوذ دشمن را مطالعه و بررسی کنند و منتشر سازند. مجامع دانشگاهی پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری را در رشته های مرتبط به این موضوع اختصاص دهند. مراکز رسانه ای برای آن برنامه های متنوع تولید کنند. آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی برای مدارس و مهدهای کودک طرح و برنامه ای داشته باشند. حوزه های علمیه ، هیأت های مذهبی ، مؤسسات فرهنگی ، بسیج و سپاه و ارتش و ... آحاد مردم هر کدام به اقتضای این رهنمود کاری عملی انجام دهند و البته محافل اطلاعاتی و امنیتی هم وظیفه خود را در مراقبت دقیق تر و جدی تر نفوذ دنبال کنند.
حالا ببینید در همین مدت چه اتفاقی افتاده است ؟ یکسره همه مسؤولان در نهادهای مختلف به تکرار لفظ نفوذ مشغولند و به جای اقدام عملی و تبیین میدانی موضوع سرگرم کلمات و سخنرانی ها شده اند !
این سرگرمی لفظی جدا از خطر اصلی اش که خالی ماندن میدان عمل است دو آفت بسیار بزرگ دارد: یکم دلخوشی و احساس کاذب ادای وظیفه که مانع اقدام و باعث غفلت است ، و دوم ایجاد انزجار در مخاطب عام که به طور طبیعی نسبت به تکرار بیش از اندازه یک موضوع واکنش منفی نشان می دهد و به جای اهتمام به آن موضوع رهایش می کند و از آن فاصله می گیرد.
لوث می کنن موضوع رو. عمداً یا سهواً!