این گروه هلاک می‌شوند
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
حضرت امیر علیه السلام فرمودند:
هلک فی رجلان؛ محب غال و مغبض قال
دو گروه درباره من به راه خطا می‌روند و هلاک می‌شوند، دوستداری که در دوستی غلو کند و دشمنی که در بغض و کینه با من افراط کند.
اینکه در یک زمینه سیاسی عده‌ای رو مخالف سیره امیرالمومنین علیه السلام بدونیم ممکنه نادرست و ممکنه درست باشه، اما همین منِ نوعی تذکر دهنده در شبکه های اجتماعی گویی غلو کردن رو مخالف سیره اهل بیت علیهماسلام نمی‌دونم.
تعارف نداریم رفقا، غلات مشرک محسوب شده و هلاک میشن.
فلان شاعر در مورد حضرت امیر علیه السلام شعرهای فوق العاده‌ای داره که خود من شعرهاش رو بی‌نهایت دوست دارم، اما غالی است و غلوکننده هم هلاک میشه.
خودزنی نداره، احساسی عمل کردن هم نداره.
غلو نکنید.
در شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید نوشته:
اصحاب (معتزلی) ما در کتابهای مقالات خود نقل کرده‌اند که چون علی علیه السلام آنان را در آتش افکند بانگ برداشتند و خطاب به او گفتند:
اکنون برای ما کاملاً روشن شد که تو خود، خدایی زیرا پسر عمویت که او را به رسالت فرستاده‌ای گفت: «با آتش جز خدای آتش، عذاب نمی‌کند.»
اگر چه برخی از صاحبنظران در این روایات تردید دارند، چراکه حکم سوزاندن برای چنین افرادی در احکام شرعی وارد نشده‌است. اما علی بن ابیطالب در زمان خود، آنان را منع می‌کرده و دراین باره از او نقل شده‌است: «دو گروه درباره من به راه خطا می‌روند و هلاک می‌شوند، دوستداری که در دوستی غلو کند و دشمنی که در بغض و کینه با من افراط کند.»
{روایت ابن ابی الحدید توسط برخی از مورخان کنونی چون رسول جعفریان رد شده}
غلو در لغت به معنی تجاوز از حق است.
قرآن در خطاب به اهل کتاب مى فرماید:
«یا أَهْلَ الکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَلا تَقُولُوا عَلى اللّهِ إِلاّ الحَقّ(نساء/171)
اى اهل کتاب (مقصود مسیحیان است) در دین خود از حد تجاوز نکنید و در باره خدا جز سخن حق نگویید.»
آنان را از این جهت از غلو نهى مى کند که در حق حضرت مسیح از مرز حق تجاوز کرده و او را خدا یا فرزند خدا دانسته اند.
شیخ مفید مى گوید:
«غالیان گروههایى هستند که به اسلام تظاهر نموده ولى براى امیر مؤمنان و پیشوایان از فرزندان او، الوهیت ونبوت ثابت نموده اند، و آنان را با صفاتى معرفى کرده اند که از مرز حقیقت فراتر است.»
ذکر چند حدیث از اهل بیت علیهماسلام پیرامون غلوکردن:
امام صادق علیه السلام پیرامون غلات می‌فرمایند:
«حذَروا على شبابِکُمُ الغلاةَ لا یُفْسِدُوهُمْ فإنّ الغُلاة شَرُّ خَلقِ اللّه، یُصغِّرون عظمَة اللّه وَیدّعونَ الربوبیّة لعباد اللّه.
بر جوانان خود از غالیان بترسید، مبادا باورهاى دینى آنها را فاسد سازند، حقّا که غالیان بدترین مردمند، کوشش مى کنند از عظمت خدا بکاهند و براى بندگان خدا ربوبیت وکردگارى ثابت کنند.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم هم در روایتی می‌فرمایند:
«لا ترفعونی فوق حقّی، فإنّ اللَّه تبارک تعالى اتّخذنی عبداً قبل أن یتّخذنی نبیّاً؛
مرا بیش از آن چه هستم بالاتر نبرید؛ چرا که خداى تعالى پیش از آن که مرا به پیامبرى برگزیند، به بندگى برگزیده است.»
امیر مؤمنان على علیه السلام می‌فرماید:
«إیّاکم والغلوّ فینا، قولوا: إنّا عبید مربوبون، وقولوا فی فضلنا ما شئتم؛
هرگز در مورد ما غلو ننمایید. بگویید: ما بندگان تربیت یافته خدا هستیم و در مورد برترى ما آن چه خواستید بگویید.»
و در روایتی دیگر ایشان می‌فرمایند:
«اللهمّ إنّی بریء من الغلاة کبراءة عیسى بن مریم من النصارى. اللهمّ اخذلهم أبداً ولا تنصر منهم أحداً؛
خدایا! من از غالیان، به سان دورى عیسى بن مریم از نصارا دور هستم. خدایا! همواره آنان را خوار گردان و کسى از آنان را یارى نکن.»
حضرت رضا علیه السلام پیرامون بی زاری اهل بیت علیهماسلام از این دسته فرمودند:
«فمن ادّعى للأنبیاء ربوبیّة أو ادّعى للأئمّة ربوبیّة أو نبوّة أو لغیر الأئمّة إمامة فنحن منه برآء فی الدنیا والآخرة؛
هر کس براى پیامبران مقام ربوبیّت یا براى یکى از ائمّه مقام ربوبى یا پیامبرى، یا براى غیر امامان مقام امامت و پیشوایى ادّعا کند، ما از او در دنیا و جهان آخرت بیزار هستیم.»
و در نهایت امام باقر علیه السلام خطاب به ابوحمزه ثمالی می‌فرمایند:
«فإنّ الغلاة شرّ خلق اللَّه؛ یصغّرون عظمة اللَّه ویدّعون الربوبیّة لعباد اللَّه. واللَّه، إنّ الغلاة شرٌّ من الیهود والنصارى والمجوس والّذین أشرکوا؛
به راستى غالیان بدترین آفریدگانند. آنان عظمت و شکوه خدا را کوچک می‌شمارند و ربوبیّت را براى بندگان خدا ادّعا میکنند. به خدا سوگند! غالیان از یهودیان، مسیحیان، مجوسیان و شرکورزان بدترند.»
