تولدت مبارک

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

از خواب برخواستیم و خبر «رفتنش» را شنیدیم.

به خود بازگشتیم. و درون خویش را نگریستیم. هیچ نشانه‌ای از رفتن «او» نبود.

به خود بازگشتیم و دیدیم سال‌هاست محبت او در سینه‌های ما جاری است.

از کودکی درست شناخته بودیمش؛ بزرگ که شدیم این را فهمیدیم. فهمیدیم «قهرمان» کودکی‌هامان سال‌ها در روزهای سخت، روزهای حمله نامردان و نامردمان، «مردانه» ایستاده بود.

فهمیدیم سر منشأ محبت ما از کجاست و چرا دوستش داریم. ما طلعت محبت‌مان را در «فضل الله المجاهدین علی القاعدین» یافتیم.

 

بیشتر از این، برای «تو» نمی‌توانم بنویسم.

یک سال قبل 20 دی ماه، تولدت رو تبریک گفتم «عمو»

امسال هم...

فرقش اینه دیگه قرار نیست جواب اس ام اس‌م رو بدی...

تولدت مبارک عزیز دلم

وطن پرستو بهار است و اگر بهار مهاجر است، از پرستو مخواه که بماند.