تخرج بیضاء من غیر سوء فی تسع آیات

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیشانی‌اش شکست، خون جاری شد.

زیر لب زمزمه کرد «به پروردگار خودم و شما پناه می‌برم که مرا سنگ‌باران می‌کنید»1

پیراهن عربی را زد بالا که خون پیشانی‌اش را پاک کند، یک‌هو «نور سپید و درخشانی بیرون آمد که از نشانه‌های نُه‌گانه خدا بود...»2

نشانه‌ی اول علی زین العابدین بود

نشانه‌ی دوم محمد بن علی

تا رسید به نشانه‌ی آخر

نشانه‌ی آخر را نگه داشت برای خودش

تا موعدش برسد...

 

پی نوشت: جای این نوشته‌، نوشته‌ی بلند دیگری بود با همان آیه که روسیاهی مانع بقایش شد و بی‌‍دلیل حذف شد.

اگر خیر بود، دوباره می‌نویسم‌اش...

 

1- سوره‌ی دخان

2- سوره‌ی نمل