اشک‌های رازدار ماشیح

آه

مردم بنده دنیایند و دین لقلقه‌ی زبانشان
چون به بلا دچار شوند، می‌بینی که چه کم اند دین‌داران
امام حسین علیه السلام

اندر حکایت شیخ و مریدان

دوشنبه, ۹ دی ۱۳۹۲، ۱۲:۲۴ ق.ظ

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آورده اند روزی شیخ و مریدان از دیاری بیرون برفتند و طریقت دیگری گزیدند.

مریدی از مریدان به بلندی رفت و از دور دست اندرون دیار پیشین را نگریست و گفت گویا جمعیت زیادی به درون حضور یافتی و تجمع کردی.

شیخ رو به ایشان کرد و گفت این حضور فراوان برای ما خوشتر است. انبوه جمعیت از برای پر کردن جای خالی است.

مریدان نعره ها زدی و به مسیر خود ادامه دادند.

  • ماشیح

نظرات  (۵)

  • پیری رهگذر
  • یا شیخ!

    اما خود نگه دار به همراه مریدان که دنیا دار مکافات است.

    گاه حق نیز نباید گرفت.

    گاه سکوت همان حق است.

    پاسخ:
    تو چُنان که مینُمایی باش!
    ما را به حال خود رها کن.
    ما جانب حق نخواهیم گرفت.
    ما را از دار مکافات باکی نیست!
  • پیری رهگذر
  • یا شیخ! ای مریدان! این تجربت به فال نیک گیرید و زین پس فقط خدای را لایق پرستش بدانید
    پاسخ:
    شیخ و مریدان این تجربت را از ابتدا به فال نیک گرفتند که بیرون اندر شدند.
    لیکن همان قدر که شما از درون به برون اندر شدید، بسی موجب مسرت است!
  • خواهر زاده دایی
  • ولی یا شیخ آیا این جای خالی پر شدنی ست؟
    پاسخ:
    هیهات یا مرید.
    خداوند جای حق نشسته است.
  • مسیح مصطفوی
  • :D
    تو آدم نمیشی
    شیخ؟
    آیا رستگار میشویم؟ یا بچه می‌مانیم؟ :v
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی