واویـــلـــا

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

دربین راه آن شب

جانش رسید بر لب...

 

 

شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت و تعزیت باد.

امنیت ملی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

امینت ممنیت که شما ازش دم می‌زنید، از برکت وجود عباس‌هاست. حالا یادتون رفته...

آژانس شیشه‌ای

 

 

الو الو کربلا، پس نخودا چی شدن

کمک بده حاجی جون، بچه‌ها قیچی شدن

مـرگ آگـاهـی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

نفس‌های انسان گام‌هایی است که به سوی مرگ برمی‌دارد.

حضرت علی علیه‌السلام.

تو واژه‌ها را از کفم به در برده‌ای...

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

حسین!

إی لغه علی متن إبجدیتها تصفک

جرّدت الحروف من یدی

و الحبر من قلمی

و قد دارت السیوف فی کربلاء علی النحر

مهمان امام رئوف

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

ان شاءالله از فردا به مدت 2-3 روز مهمان امام رئوف هستم.

این چند سال مطمئن شدم امام رضا هر وقت خودش بخواهد من را می‌برد مشهد، هر وقت خودم خواستم نرفتم.

یا بهتر بگویم، هر وقت فکر می‌کردم موقعیتش نیست، مهر شده بروم مشهد.

این هم حکمتی دارد.

 

دعاگو خواهم بود حتما، اگر قابل باشم.

قرار بود این دو سه روز از چیزهایی که دوست دارم بنویسم، برگردم به نوشته‌های خودم، به چیزی که دوستش دارم، به کربلا، به اشک، به راز، به امام حسین، به مدینه، به امام زمان، به مسجد کوفه و رازهای دیگر خدا در این دنیا.

گذاشتم برای بعد از مشهد.

شاید این بار امام رئوف، پدری کرد.

به قول بنده خدا شاید این بار ضامن «خر» هم شد. (من این رو به جوک نگفتم.)

 

 

حکم اعدامش را داده اند

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

 

ما ایرانی‌ها زیاد نمی‌‌شناسیمش.

حداقل اخبار نشان می‌دهد اصلا نمی‌شناسیمش.

خود من هم فقط چند سخنرانی کوتاه از او دیدم، اما همین سخنرانی‌های کوتاه مرا شیفته‌اش کرد.

جسارتش هم دلیل دیگری بود. شجاعت خاصی دارد.

سه شنبه دادگاه در عربستان برگزار می‌شود و گفته‌اند حکم اعدام شیخ را خواهند داد.

شیخ نمر باقر النمر نمونه راستین رهرو امام حسین علیه‌السلام و شاگرد مکتب خمینی است.

خیلی بد بود اگر از او اینجا نمی‌نوشتم.

گفته اند اعدام، اما ما «فضل الله نوری» را هم بالای چوبه دار دیدیم

بعد «شهید» خواندیمش.

چون «شهید» بود.

 

لب کارون، چه گل بارون

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

قول دادم که از عمو بنویسم.

نه به کسی. به خودم. به عمو. به عشقی که ازش تو دلم هست. به علاقه‌ام.

گاهی نوشته‌هام از عمو تلخه، گاهی شاده، گاهی عادیه.

گاهی باهم بحث کردیم. گاهی باهم خندیدیم.

گاهی دلتنگیامو مینویسم.

گاهی خاطراتی که با هم، خصوصا اون قدیما که بابابزرگ مامان بزرگ هم زنده بودن.

و...

هرچی که هست، بین‌مون نیست، ولی تو دلمون هست.

یه بار هم گفتم بازم میگم

دوست داشتنامون و دوست داشتنم عادی نیست. از جنس گذری. از جنس معمولی.

از جنس دوست داشتن خاص.

این حس رو نسبت به عموها و دایی‌های دیگه‌ام هم دارم.

شاید بهترین چیزی که خدا به همه ما داده، همینه.

یه حس خوب و دوست داشتنی

 

نوشتن‌هام از نوع نوشتن برای یه آدم «مرده» نیست.

برای «او» مینویسم که هنوز هم نمیدونیم این بیماری به خاطر شیمیایی جنگ بود، یا همینجوری...

برای او مینویسم که 6-7 نفر بهم پیام تبریک شهادتش رو دادن، بعد فهمیدن از دنیا رفته و شهید نشده.

نوشتن‌هام مثل خودش زنده است.

حداقل برای خودم دوست داشتنیه.

عذرخواهی را بپذیر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

حضرت علی علیه السلام:

عذرخواهی را بپذیر اگر چه به دروغ باشد و پاسخگویی از موضع بالا را رها کن. اگر چه به سود تو باشد.

وداعا رمضان

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

دعای وداع با رمضان صحیفه سجادیه
دعا به نقل از آیت‌الله مجتهدیتهرانی  

 

تو این یه ماهه بستریم کردی ممنونتم

گفتی گرسنگی بکشم، تشنگی بکشم،شاید آدم شم...

اما زود تموم شد.

 

عکس عـشـقـم

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

عشق کردم با این عکس، گفتم بذارمش اینجا.
همینجوری، یهویی.