یک سوال تلویزیونی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

شما سریال «وضعیت سفید» رو بیشتر دوست داشتید یا سریال‌هایی مثل «مادرانه»، «رستگاران» و...؟

علتش؟

سفر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

برخلاف همیشه که پولش نبوده، این بار پولش هست.

حداقل برای یه سفر داخلی خوب پول دارم.

مشهد و امام رضا یکی از گزینه هاست

شمال و دریا که از 7 سالگی نرفتم و اتفاقا خیلی خیلی دلم میخواد برم، یه گزینه دیگه است

هواپیما، جنوب و دو روز اونجا بودن یه گزینه دیگه است

و چند تا شهر دیگه

حتی به کربلا هم فکر کردم

 

اما من به غیر از پول همیشه یه گزینه دیگه هم داشتم و اون این بوده که من تک‌رو نبودم

متاسفانه یا خوشبختانه دوست ندارم جایی تنهایی برم

حال و احوال خوب نیست، ولی فعلا باید موند.

کدخدا

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

کره الاغ کدخدا
یورتمه می‌رفت تو کوچه‌ها!

 

 

 

پی‌نوشت: بی‌خود نیست می‌گن زمان ما کتاب‌ داستان‌ها هم آموزنده بود.

«توفیقی» که موجود نیست، در میان روزمرگی امروز.

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

مراد شاعر از توقیفی، اون بنده‌ی خدای بلدوزردار نیست.

منظور «توفیق» هست که نیست. یعنی بهتر بگم الان چهار، پنج روزی هست قصد نوشتن در نیوک لیدر دارم.

یک مطلب در خصوص دین مسیحیت در نظر دارم، یک مطلب در خصوص یهودیت، یک مطلب در خصوص اوضاع عربستان سعودی، پاره‌ای در خصوص دولت یازدهم، شرحی بر سینما که البته در حال ترجمه و تحقیق هستم در اون مورد و ...

و متاسفانه توفیق نمی‌شه بنویسم.

این توفیق نشدن نمی‌دونم از چه رو هست، ولی می‌دونم وقت نوشتنش که میشه، نمی‌شه.

ان شاءالله که خیره حتما.

شاید منتظر کلید دولت محترم هستیم تا قفل نوشته‌های شخصی ما رو در خصوص مواضع مختلف باز کنه و ما مجددا منبر مجازی خویش رو برپا کنیم.

 

امابعد

صبح توی تاکسی تا فاصله 1ساعت و نیمه محل کار رو طی کنم، داشتم با گوشی‌م کتاب عالیجناب سرخپوش رو می‌خوندم.

فعلا قصد ندارم در مورد کتاب، آدم‌هاش و نویسنده‌اش بنویسم، اما بعد از نیم ساعت خوندن حس کردم حالت تهوع بهم دست داده.

اشتباه نکنید به خاطر کتاب نبود.

به این دلیل بود که وقتی توی حرکت کتاب می‌خونم، حالت تهوع بهم دست می‌ده.

گوشی رو گذاشتم توی دستم :D (چون موبایل همیشه در أیدی مبارک هست) و چشمام رو بستم.

محل کار و دیدن رخسار مجید و مثل همیشه خنده‌های خودمانی و دو طرفه.

طبق عادت معمول تیکه‌پرونی‌های علی فاطمی در عین لذت‌بخش بودن، تامل‌برانگیز بود برام. نوع نگاهش به آدم‌هایی مثل من و طرز فکرش و بعد هم ماجراهای من با مقداد.

محسن اومد و مجید کم کم رفت و بعد از رفتن مجید من هم تقریبا کارم تموم شد. ساعت 6 و نیم بود البته. یک ساعت و نیم هم صبر کردم تا با محسن برگردیم خونه

و در این مدت با موجودی به نام «مسلم» صحبت می‌کردیم که واقعا در نوع خودش بی‌نظیر و شگفت انگیزه.

امروز هستی 11 ماهش شد.

امروز من مثل روزهای پیشین این چند وقته حوصله زیادی نداشتم و دنبال یه 4-5 روز تنها بودن هستم.

و در نهایت

از مجید عزیز می‌خوام که با همکاری هم دامنه‌ی .ir نیوک لیدر رو ثبت کنیم.

آه دل

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

نمی‌دونم چرا، اما امشب می‌خوام بگم

خدا به آه دل حضرت زینب سلام الله علیها تو کربلا باعث و بانی اتفاقاتی که باعث پاره شدن زنجیر یه سری کارهایی که داشت انجام می‌شد و انجام می‌دادیم رو خودش با خون امام حسین حساب کنه...

 

 

ژانر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

ژانر اونایی که توی مسنجر براشون آف گذاشتیم و احوالشون رو پرسیدیم، جواب ندادن.

و ژانر مایی که دایورتشون می‌کنیم به گروه پیشین.

تعجب کردن

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

اگر فردا شنیدید مسیح ملحد شده و داره به همه چیز فحش میده

اولا تعجب نکنید

دوما نگید این از اولم اینجوری بود. بگید اینجوری شد.

 

خلاصه تعجب نکنید

 

 

پی نوشت: لعنت به این حالت که دو ساعته باز کردم صفحه رو و اخرش نوشته‌ام شد این

توهین جواب حماقت

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

سوال من اینجاست که چرا وقتی کسی یک اشتباه، یک حماقت، یک جنایت یا ... انجام میده

ما باید توهین کنیم؟

 

صادق زیباکلام صحبتی کرد که اگر واژه «مزخرف» رو براش استفاده کنیم، قطعا توهین نیست. چون در واژگان ادبیاتی استاد معین از این کلمه به عنوان توهین یاد نشده.

اما آیا درسته بگیم زیباکلام .....زاده؟

زیباکلام بیشعور عوضی فلان فلان شده؟

مردک احمق قرصاشو نشسته خورده شروع کرده زر زر کردن؟ ببند دهنتو تو نمیخواد حرف بزنی. زر نزنی کسی نمیگه لالی. مرگ بر منافق. مرگ بر کوردل.

 

 

ایا این ادبیات، ادبیات درستی هست؟

آیا درست کار میکنیم؟

نوکرتم. عزیزم. اول خودمو میگم. وقتی میخوای نقد کنی، نقد کن. فحش نده.

طرف دزده بگو دزد. نگو دزد حرومزاده

 

 

پی نوشت: به امید عمل کردن اول از خودم

ای بی‌سواد!

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

هرچی فکر کردم چی بنویسم امروز، به ذهنم چیزی بهتر از این عکس نیومد.

می‌خواستم یه داستان بنویسم گفتم این مجید باز میاد میگه چرا داستان مینویسی :P

بیخیال شدم. (حالا خیلی هم بلدیم بنویسیم :D)

 

 

عکس به دلیل تحریف صحبت رییس جمهور در انتخاب واژگان حذف شد.

 

 

 

کِی شعر ترانگیزد خاطر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

می‌خوام موقع اومدنشون نباشم

موقع رفتنشون هم.

بعدش بیام.. یعنی بعد از رفتن.

دیگه انصافا حوصله ندارم.

با بعضی‌ها که به نتیجه‌ای نرسیدیم، حداقل غمی بر غم خود نیفزاییم

 

 

همزمان با شنیدن ایاتی از سوره‌ی بقره.

قالوا ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا