سلام بر من روزی که زاده شدم!

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

خیلی‌ها با دیدن این عکس، براشون خاطره‌ها زنده میشه!

و اما من...

 

 

به یادت داغ بر دل می‌نشانم

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

دوباره دلم بدجور هواتو کرد عمو

عمو عمو عمو عمو عمو

دلم برات تنگ شده... بازم بغضم رو می‌خورم

 

 

به یادت داغ بر دل می‌نشانم

ز دیده خون به دامن می‌فشانم

چو «نی» گر نالم از سوز جدایی

نیستان را به آتش می‌کشانم

 

به یادت ای چراغ روشن من

به داغ دل بسوزد دامن من

ز بس در دل گل یادت شکوفاست

گرفته بوی گل پیراهن من

 

همه شب خواب بینم، خواب دیدار

دلی دارم، دلی بیتاب دیدار

تو خورشیدی و من شبنم، چه سازم

نه تاب دوری و نه تاب دیدار

 

سری داریم و سودای غم تو

پری داریم و پروای غم تو

غمت از هر چه شادی دل‌گشاتر

دلی داریم و دریای غم تو

 

دلی داریم و دریای غم تو

 

 

 

 

گردنِ بوسیدنی سید صادق!

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

بخشی از خطبه‌ی 127 نهج‌البلاغه، خطابه‌ی حضرت امیرالمومنین علی علیه‌السلام پیرامون خوارج:

....

به زودى دو دسته به خاطر من تباه شود:

دوستى که کار را به افراط کشاند، و محبت او را به راه غیر حق براند، و آن که در بغض اندازه نگاه ندارد، و بغضش او را به راهى که راست نیست درآرد.  حالِ آن دسته درباره من نیکوست، که راه میانه را پوید و از افراط و تفریط دورى جوید.

همراه آنان روید، و با اکثریت هم‌داستان شوید، که دست خدا همراه جماعت است، و از تفرقه بپرهیزید که موجب آفت است.  آن که از جمع مسلمانان به یک سو شود، بهره شیطان است، چنانکه گوسفند چون از گله دور ماند نصیب گرگ بیابان است.

آگاه باشید، هر که مردم را بدین شعار {تفرقه} بخواند او را بکشید، هر چند زیر عمامه من باشد. ...

 

وَسَیَهْلِکُ فِیَّ صِنْفَانِ:

مُحِبٌّ مُفْرِطٌ یَذْهَبُ بِهِ الْحُبُّ إِلَی غَیْرِ الْحَقِّ، وَمُبْغِضٌ مُفْرِطٌ یَذْهَبُ بِهِ الْبُغْضُ إِلَی غَیْرِ الْحَقِّ، وَخَیْرُ النَّاسِ فیَّ حَالاً الَّنمَطُ الْأَوْسَطُ فَالْزَمُوهُ.

وَالْزَمُوا السَّوَادَ الْأَعْظَم فَإِنَّ یَدَ اللهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ، وَإِیَّاکُمْ وَالْفُرْقَةَ! فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّیْطَانِ، کَمَا أَنَّ الشَّاذَّةَ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْبِ.

أَلاَ مَنْ دَعَا إِلَی هذَا الشِّعَارِ فَاقْتُلُوهُ، وَلَوْ کَانَ تَحْتَ عِمَامَتِی هذِهِ....

 

 

پی نوشت:

می‌گن طرف رفت گردن سید صادق شیرازی رو بوسید. بعد سید بهش گفت همه دست ما را میبوسن تو چرا گردن ما را میبوسی؟!
طرف گفت دارم جای شمشیر امام زمان را میبوسم...

 

پی نوشت: خدایا عاقبت ما رو ختم به خیر کن و ما رو از منحرفین درگاهت قرار نده. {منحرفین رو هم هدایت کن}

 

 

 

 

زینتِ اهل بیت

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

یا مَعْشَر الشِّیعَةِ!

إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَینا کونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً.

 

ای شیعیان!

شما به ما منسوب هستید، پس مایه‌ی زینت ما باشید؛ نه مایه‌ی آبروریزی ما.

 

امام صادق علیه‌السلام

 

 

 

 

هنوزم یه عده توی راهن

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

بنده نوازیت همه می‌گن محشره سلطان

تو این شلوغی، ما رو یادت نره سلطان

 

 

این بده هم نوکره سلطان...

 

 

از سر جاده راه افتاده یه دهاتی....

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

 

شب شهادت امام رضا علیه السلام هست

ما که حالِ معنوی خوبی نداریم، اما اگر شما حالی پیدا کردید دعا کنید ما رو.

 

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی

ان شاءالله سلام بعدی

ورودی حرم؛ باب الجواد.

 

محمود کریمی- از سر جاده راه افتاده یه دهاتی

 

ذکر مصیبت امام مجتبی علیه‌السلام

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

امام حسن «علیه‌ السلام» موقعیت امام حسین را نداشت. این زمان، زمانی است که امام حسن سال ها پیش شهید شده است و امامت به امام حسین رسیده است و امام حسین دنبال فرصت است. امام حسن چنین فرصتی را نداشت، یعنی صحابه پیغمبر به امام حسن خیانت کردند. عده ‌ای که وعده دادند و به وعده ‌شان عمل نکردند و امام حسن را در مقابل معاویه به آن روز نشاندند، ولی امام حسین این‏‌طور نبود. من فقط می ‌خواهم شما یک مقایسه کوتاه کنید. از شما سؤال می ‌کنم آیا امام حسن می ‌توانست بیش از هزار نفر از صحابه و تابعین را جمع کند و برایشان سخنرانی کند؟

 

ایام شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام، تسلیت و تعزیت باد.

من پادشاه نیستم، برادرت هستم

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

گفت: لیس بملک، انا اخوک

من پادشاه نیستم، برادرت هستم...

 

 

ایام شهادت پیامبر مهربان اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم تسلیت و تعزیت باد.

 

مستان

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

الهی به مستانِ میخانه‌ات...

 

 

 

مکاشفات یوحنا

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

و علامتی عظیم در آسمان ظاهر شد، زنی که آفتاب را در بر دارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی از دوازده ستاره است.

پسری را بزاید که همه امّت‌های زمین را به عصای آهنین حکمرانی خواهد کرد.

 

مکاشفات یوحنا {عهد جدید}