- ۶ نظر
- ۲۳ آذر ۹۴ ، ۲۲:۳۷
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
🔺هاشمی رفسنجانی امروز در گفتگویی اظهار داشته است:
🔺گروهی برای انتخاب رهبری در صورت پیشامد حادثه تعیین شده است
🔺در آینده خبرگان دیگری میآید که باید ببینیم چه کار میکند.
🔺حالا هر وقتی که بنا شد رهبری عوض شود یا نباشد و کس دیگری بیاید، دوباره باید کار عمدهای انجام دهند. البته دارند آماده میشوند و مطالعه میکنند و گروهی را گذاشتند که دارند افراد را بررسی میکنند تا آنهایی را که صلاحیت دارند که اگر بعداً حوادثی پیش آمد، بتوانند برای رأیگیری مطرح کنند. کار خبرگان عمدتاً همین است
منبع: سوراخ نیوز
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
وارده:
یک موسسه فرهنگی به یک موشن کار ِ #خانم نیازمنده ... محل کار سمت ِ ***** _ تمام وقت
پ.ن: به نظر من باید اون «فرهنگی»ش رو خط بزنن. این همه آقای بیکار تو این کشوره، خانم جذب کار میکنن، بعد کار دینی اسلامی انقلابی هم میکنن :D
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
یا اباعبدالله الحسین،غریبی برادرت را ببین...
روز عاشورا شما 72 یار وفادار داشتی، اما با برادر غریبت چه کردند؟
شیخ مفید در کتاب ارشاد، جلد 2 صفحه 12 مینویسد:
یاران امام مجتبی برای معاویه نامه نوشتند که حاضرند دست بسته ایشان را تحویل دهند.
بعد در ادامه نقل میکند که در «ساباط» حضرت در اردوگاه مشغول نماز بودند که یاران او به خیمه حضرت حمله کردند و سجاده زیر پای ایشان را کشیدند که حضرت به زمین خوردند. بعد ردای ایشان را از دوشش کشیدند و «جراح بن سنان» روبروی حضرت ایستاد و با گستاخی امام مجتبی علیه السلام و پدر گرامی ایشان را به شرک متهم کرد و با شمشیر به ران آن حضرت زد که گوشت را شکافت و به استخوان رسید.
در خطبهای که معاویه هم در آن مجلس حضور داشت فرمودند:
«وقد هرب رسول الله من قومه وهو یدعوهم الی الله حتی فر الی الغار ولو وجد علیهم اعوانا ما هرب منهم ولو وجدت انا اعوانا ما بایعتک یا معاویة; 1
رسول خداصلی الله علیه وآله با اینکه قومش را به سوی خدا دعوت می نمود، مجبور شد از دست آنها فرار کند و به غار پناه آورد و اگر یارانی داشت هرگز از آنها فرار نمی کرد . من هم اگر یارانی داشتم هرگز با تو ای معاویه بیعت نمی کردم.»
در تاریخ آمده حضرت بعد از اینکه پایشان دچار جراحت شد، بالای منبر رفتند و با یاران خویش اتمام حجت کردند.
فرمودند اگر رضای خدا و سعادت آخرت خود را می خواهید، من این پیشنهاد صلح را از بین می برم و همه با هم کار معاویه را یکسره می کنیم ولی اگر دنیا و لذّات آنرا ترجیح می دهید که صلح را بپذیرید.
در اینجا همه آنان فریاد زدند که ما دنیا را می خواهیم و بدین ترتیب دنیا را بر امام حق و حجت خدا که سعادت دنیا و آخرت امّت را می خواهد، ترجیح دادند.
1- بحارالانوار- جلد44- صفحه 23
پ.ن: رد میشدند مادر و «طفلی سفید موی»
از کوچهای که قامتشان را خمیده بود
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
وبلاگ صواع رو میخوندم. مطلب جدید برادر الف جان چیز خوبی بود. من رو یاد این انداخت که:
عمدتا بیشتر چیزهایی که میبینیم با چیزهایی که واقعیت دارن، تفاوت دارن. دیدِ ما نسبت به لبنانیها چه در مورد حجاب و زنانشون و چه در مورد سایر مواردشون هم همینطوره.
این رو صرفا با یک ماه حضور در لبنان که مدت کوتاهی هم هست نفهمیدم. با حضور سه ساله یکی از بستگان و با مطالعه کتاب فهمیدم.
اما بعد:
کتاب جدیدی که دارم میخونم اینه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
سِرّ آنکه دهر بر مُراد سفلگان میچرخد این است که دنیا وارونه آخرت است
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در راهه
دارم به این فکر میکنم که:
- به کدوم دسته رای بدم که خطر نفوذ فرهنگی و کلا مسئله «نفوذ» براشون مهم باشه؟
- به کدوم دسته رای بدم که اقتصاد مقاومتی براشون اهمیت داشته باشه و پیرامونش کار واقعی کنن؟
- کدوم یک از این دستهها کمتر از همه از رهبری به نفع خودشون خرج میکنن یا اصلا خرج نمیکنن؟
- از بین اینها کدوم یکی بیشتر از همه به تقوا نزدیکه و سعی میکنه کار دور از تقوا نکنه؟
- واژه «دشمن» واسه کدوم یک از اینها تعریف شده و بهش اعتقاد دارن؟
- کدوم یک از گروههای زیر به غرب و تمدن غربی، نگاهی رو دارن که باید داشته باشند؟ یعنی غرب زده نباشند؟
- در عملکرد کدوم از اینها «مردم» اهمیت بیشتری دارند و در جهت رفاه مردم تلاش کردند؟
- وابستگی اعتقادی و قلبی کدوم یک به انقلاب اسلامی، آرمانهای امام و رهبری و اسلام ناب محمدی بیش از همه است؟
و....
1- کارگزارانِ نزدیک به آقای رفسنجانی
2- اعتدالیون نزدیک به آقای رفسنجانی {که به گزینه 1 شباهت بالای 80درصد دارند}
3- اصلاحطلبها
4- اصولگراهای خاص.... امثال لاریجانی، ولایتی، ناطق نوری، باهنر و ...
5- پایداری
6- .....؟
فکر میکنم نگاه به این مسئله خیلی خیلی مهم باشه.
پ.ن: طبیعتا امکان انتخاب از لیستهای متفاوت وجود داره، اما کلیت رو عرض کردم!
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
نوشته حجه الاسلام و المسلمین محمدرضا زائری
فرض کنید رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی روزنامه خراسان را مورد خطاب قرار دهند و بفرمایند : "روزنامه خراسان باید ازدواج آسان را ترویج کند" و بعد از آن هر روز این جمله در صفحه اول روزنامه به شکل برجسته تکرار شود ، اما هیچ اتفاقی در جهت گیری سیاستهای تحریریه و محتوای صفحات و انتخاب سوژه ها و تعیین تیترها صورت نگیرد ! آیا به نظر شما آنچه مد نظر رهبر انقلاب بوده محقق شده و ایشان از این روند راضی خواهند بود ؟
بی تردید پاسخ شما منفی است ، زیرا می گویید قطعا رهبر انقلاب انتظار تکرار عین سخنان خود را نداشته اند و این تذکر را برای شکل گیری جریان رسانه ای و مطبوعاتی جدی در این حوزه محتوایی داده اند . تکرار عین لفظ بدون تحقق عملی آن هدف چه سودی دارد ؟
متأسفانه باید اعتراف کنیم که تا کنون این اتفاق تلخ در عمل بارها رخ داده و رخ می دهد. از مضامین و موضوعاتی مثل شبیخون فرهنگی تا دغدغه اسلامی شدن دانشگاهها و امروز هم موضوع نفوذ دشمن !
رهبر انقلاب با هوشمندی برنامه ریزی های راهبردی و شیوه های دشمن را رصد کرده و به همگان هشدار می دهند که مراقب نفوذ زیرکانه دشمن باشند.
انتظار طبیعی ایشان قطعا این است که هر کسی در هر جایگاه و مسؤولیتی که هست به اقتضای وظیفه خود این خطر را تبیین کند و برای پیشگیری از آن تدبیری داشته باشد.
نهادهای تحقیقاتی و پژوهشی پیشینه نفوذ دشمن را مطالعه و بررسی کنند و منتشر سازند. مجامع دانشگاهی پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری را در رشته های مرتبط به این موضوع اختصاص دهند. مراکز رسانه ای برای آن برنامه های متنوع تولید کنند. آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی برای مدارس و مهدهای کودک طرح و برنامه ای داشته باشند. حوزه های علمیه ، هیأت های مذهبی ، مؤسسات فرهنگی ، بسیج و سپاه و ارتش و ... آحاد مردم هر کدام به اقتضای این رهنمود کاری عملی انجام دهند و البته محافل اطلاعاتی و امنیتی هم وظیفه خود را در مراقبت دقیق تر و جدی تر نفوذ دنبال کنند.
حالا ببینید در همین مدت چه اتفاقی افتاده است ؟ یکسره همه مسؤولان در نهادهای مختلف به تکرار لفظ نفوذ مشغولند و به جای اقدام عملی و تبیین میدانی موضوع سرگرم کلمات و سخنرانی ها شده اند !
این سرگرمی لفظی جدا از خطر اصلی اش که خالی ماندن میدان عمل است دو آفت بسیار بزرگ دارد: یکم دلخوشی و احساس کاذب ادای وظیفه که مانع اقدام و باعث غفلت است ، و دوم ایجاد انزجار در مخاطب عام که به طور طبیعی نسبت به تکرار بیش از اندازه یک موضوع واکنش منفی نشان می دهد و به جای اهتمام به آن موضوع رهایش می کند و از آن فاصله می گیرد.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
اینهایی که میرن بالای منبر، میگن: «خودم و همه شما را به تقوای الهی دعوت میکنم.»
حالا منم «خودم و همه شما رو» به نوشتن و حضور بیشتر در بلاگ و وبلاگ نویسی دعوت میکنم.
اول به این دلیل که دور هم باشیم
دوم به این دلیل که کمی از فضای تلگرامی دور بشیم
سوم به این دلیل که متون قابل تامل و یا حتی غیر قابل تامل همدیگه رو بخونیم و باعث الفت بیشتر شه
چهارم به این دلیل که وبلاگ باعث میشه بنویسیم و دست ما به نوشتن عادت کنه. همچنین فکر ما با نوشتن اخت پیدا کنه.
علی ای حال از همه خصوصا مجید، علیرضا هاشمی، علیرضا حدیدی، الف، سایر دوستان و اشنایان و سایر حروف الفبا دعوت میکنم که بیش از پیش بلاگی شوید...