با «کمیل» مولا

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

«کمیل» به اندازه‌ی خود مولا عظمت دارد، مظلومیت دارد، غربت دارد و تن آدم را می‌لرزاند. 

کمیل مولا چیز عجیبی است...

 

یا اِلهى وَسَیِّدِى وَمَوْلاىَ وَرَبّى صَبَرْتُ عَلى عَذابِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَلى فِراقِکَ

وَهَبْنى صَبَرْتُ عَلى حَرِّ نارِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ اِلى کَرامَتِکَ

اَمْ کَیْفَ اَسْکُنُ فِى النّارِ وَ رَجاَّئى عَفْوُکَ

 

 اى معبود و آقا و مولا وپروردگارم من بر عذاب تو صبر کنم، اما چگونه بر دورى از تو طاقت آورم

و گیرم که اى معبود من حرارت آتشت را تحمل کنم اما چگونه چشم پوشیدن از بزرگواریت را بر خود هموار سازم

یا چگونه در میان آتش بمانم با اینکه امید عفو تو را دارم.