به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
داشتن استاد خوب نعمتی است بس بزرگ که تا وقتی پیدا نکنی، متوجه نمی‌شی.
«مجید شاه حسینی» و «شهریار زرشناس» در این سال‌ها دو شخصیت بزرگی هستند که خدا لطف کرد و من را پای درسشان نشاند.
برای من که حسرت نبودن و درک نکردن محضر ظاهری شهید سید مرتضی آوینی را دارم، این دو عزیز بخشی از آن حسرت را جبران کردند.
خدا علم و عمل ما را توحیدی کند و بتوانیم برای اسلام مفید باشیم.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
عبادت فاطمه‌ی زهرا سلام‌اللَّه علیها یک عبادت نمونه است.
«حسن بصری» که یکی از عباد و زهاد معروف دنیای اسلام است، درباره‌ی فاطمه زهرا سلام‌اللَّه علیها می‌گوید:
«به قدری دختر پیغمبر عبادت کرد و در محراب عبادت ایستاد که «تورمت قدماها». پاهای آن بزرگوار از ایستادن در محراب عبادت، ورم کرد!»
امام حسن مجتبی علیه‌الصّلاةوالسّلام می‌گوید:
شبی - شب جمعه‌ای - مادرم به عبادت ایستاد و تا صبح عبادت کرد. «حتی انفجرت عمود الصبح»، تا وقتی که طلوع فجر شد.
مادر من از سر شب تا صبح مشغول عبادت بود و دعا و تضرع کرد.
امام حسن علیه‌الصّلاةوالسّلام می‌گوید شنیدم که دائم مؤمنین و مؤمنات را دعا کرد، مردم را دعا کرد، برای مسائل عمومی دنیای اسلام دعا کرد.
صبح که شد گفتم:
«یا اماه!»، «مادرم!» «لم لا تدعین لنفسک کما تدعین لغیرک.» «یک دعا برای خودت نکردی! یک شب تا صبح دعا، همه برای دیگران!؟» در جواب فرمود:
«یا بنی، الجار ثم الدار!» «اول دیگران بعد خود ما!»
مناقب ابن شهر آشوب،ج 3 ص 341
بحارالانوار علامه مجلسی، ج 43 ص 84
برگرفته از کتاب «انسان 250 ساله»- صفحه 110.
