اشک‌های رازدار ماشیح

آه

مردم بنده دنیایند و دین لقلقه‌ی زبانشان
چون به بلا دچار شوند، می‌بینی که چه کم اند دین‌داران
امام حسین علیه السلام

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 

خط خطی کردن‌ها مختص قدیم نیست

بعضی وقت‌ها مثل الان صد بار یه چیزی رو می‌نویسم

بعد حذفش می‌کنم

بعد اصلا بیخیال میشم بنویسمش

 

چه دنیای مزخرفیه

این دنیای مـــــجازی

 

بعضی حرف‌ها رو باید خورد

اون بالا نوشته حرف‌هایی که می‌شود زد

نه حرف‌هایی که باید خورد.

 

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

در طول 7 سال فعالیت اینترنتی در سایت‌های مختلف از انجمن‌ها، مسنجرها تا سایت‌های اجتماعی با بیش از 10 نام مستعار و 50 آیدی فعالیت داشتم که بعضیش احمقانه بوده و بعضیش هنوز هم ادامه داره.

این افشاگری بود که می‌خواستم بکنم.

.

اما بعد

این پست بازدید زیادی داشت، به دلیل کلمه افشاگری

لابد فکر کردید در مورد موضوع خاصی میخوام افشاگری کنم

منتظر بودید، پست بعدی رو ببینید و چیزی بخونید.

این در انتظار موندن و در خماری گذاشتن و «دروغ گفتن» بلایی هست که سر شما میاد و براش توجیه آورده میشه.

اینکه از اعتماد شما سوءاستفاده بشه

بگم بگم یه اشتباهه

و نگفتنش و تو خماری گذاشتن شما یه اشتباه دیگه

.

این یک درس بود برای شما. درس تلخی هست. دوست نداشتم حتی اگر یک نفر منتظر بود من چیز خاصی بنویسم، به قول خودمون اسگل بشه

اما واقعیت اینه می‌خواستم به شما این درس رو بدم که

بازی نخورید

وقتی تو خماری می‌ذارنتون

بفهمید

شما ارزش دارید و نباید بی‌ارزش نگاه بشه بهتون.

.

.

منم برم مشق شبمو بنویسم که شنبه خانم معلم نگاه میکنه.

پی نوشت: حالا اگه دلتون خواست واقعا افشاگری کنم بگید. من جعبه سیاه یه سری جاها هستم یوهاها ها ها ها (شوخی کردم)

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

و اکنون

نوبت بگم بگم

و افشاگری‌ها من فرا رسیده است

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

این علیرضا هاشمی که در هیچ ژانری نمی‌گنجه.

خیلی باهاش حال می‌کنم، فقط وقتایی که یه چیزی میگم منظورمو متوجه نمیشه می‌کوبه به در و دیوار بحثو می‌خوام کلنگ بردارم بیستون رو بترکونم :D

.

.

.

.

مراد نگارنده از یه چیزی بگم، نوشته‌ای در فیسبوک است.

پی نوشت: برو حال کن واست یه پست اختصاص دادم :D

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

.

نبرد استلینگراد.

در کولاک و سرمای طاقت‌فرسای استالینگراد، سخت‌ترین ضربه بر پیکره‌ی ارتش آلمان نازی وارد شد.

هواپیماهای لوفت وافه با تمام وجود بر شهر آتش می‌ریختند. بمباران آنقدر زیاد بود که شهر به خاکستر و دود و آتش تبدیل شده بود.

ژنرال واسیلی چویکوف و ژنرال ژوکوف با دفاع از استالینگراد توانستند بسیاری از مناطق را بازپس بگیرند و همانجا، آغاز افول قدرت بی‌بدیل آلمان نازی شد، قدرتی که بعد از آن در هیچ کشوری در جهان بوجود نیامد.

تصاویر زیر، حکایت از حضور من، مجید و علیک در جنگ جهانی دوم دارد، هنگامی که می‌خواستیم برای چگونه وارد شدن به شمال شهر استالینگراد، نقشه بریزیم.

.

.

سمت راست علیک، سمت چپ من و نفر وسط مجید بود که آن زمان‌ها همچون الان، نه از کلاه پشمین و نه از کلاه خلبانی و نه از هیچ کلاه دیگری  استفاده نمی‌کرد.

  • ماشیح

بسم الله الرحمن الرحیم

مردم می‌آمدند خانه‌ی او، ناهار می‌ماندند بعد از ناهار می‌نشستند برای خودشان گپ می‌زدند.
اصلا هم حواسشان نبود که این پیغمبر است و از حرف بیخودی اذیت می‌شود.
آن وقت نمی‌گفت به این‌ها:
«برید خونتون».
.
جوری شد که خدا دخالت کرد و آیه نازل شد:
«مردم این پیغمبر من دارد اذیت می‌شود، خودش حیا می‌کند بگوید، من به شما می‌گویم»
"إِنَّ ذلِکُمْ کانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیی مِنْکُمْ وَ اللَّهُ لا یَسْتَحْیی مِنَ الْحَقِّ" (آیه 53، سوره احزاب)
.
.
سالروز ولادت باسعادت آخرین سفیر الهی، پیامبر مهربانی و محبت، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و فرزند عزیزشان موسس مکتب جعفری حضرت امام صادق علیه‌السلام مبارک باد.

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشکر.

.

چو نی ناله دارم ز درد جدایی

امان از جدایی...

.

.

.

.

.

حرف بسیار است عزیزم. بسیـــــــــــــــار.

جخ به قاعده‌ی چند سال زندگی. چند سال خاطره. چند سال دلتنگی. اما آرومم. آروم آروم. واقعا آروم...

.

پی نوشت: قرار شد کوتاه بنویسم.

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

این کلیپ زیبا رو به شما بزرگواران تقدیم می‌کنم:

http://www.aparat.com/v/YOgSV

.

.

.

.

پی نوشت: به دلیل حجم بالای کلیپ، لینک کلیپ رو براتون بدون اپلود در وبلاگ قرار دادم.

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر.

.

روز جمعه‌ای یه سوال به ذهنم رسید. می‌پرسم. خوب فکر کنید، بعد جواب بدید.

.

.

.

.

اگر بگن ظهور امام زمان نیازی به تلاش، دعا، فعالیت و خودسازی من و شما نداره، آیا توی زندگی ما تفاوتی پیدا میکنه؟ یعنی به معنی دیگه اینکه ایا تو روزهامون، شنبه، یک شنبه، دوشنبه، سه شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه، جمعه، این ماه، اون ماه، این سال، اون سال و ....

.

.

.

بودن یا نبودن امام زمان تفاوتی در زندگی ما ایجاد میکنه؟ مثلا تو طول روز 10 دقیقه واسش دعا میکردیم یا تلاش میکردیم حق رو به ملت بشناسونیم حالا با حرف زدن، با نون حلال در آوردن، حتی با لبخند زدن ولی ته دلمون برای امام زمان بوده؟

یا نه.

الانم اهمیتی نمیدیم. تفاوتی نداره؟

.

.

.

پی نوشت: نمیدونم منظورم رو رسوندم یا نه. شاید منظورم رو خوب نرسونده باشم. اگه مطلب جانیفتاده باشه، بعدا حذفش میکنم چون اصل مطلب مهمه.

  • ماشیح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر.

بعد از نظرسنجی شماره 2، قرار شد اسم وبلاگ رو «گنجه» بذارم، اما بر اثر یک اتفاق، جرقه‌ای در ذهنم باعث ساخت یک عبارت شد.

چند وقتی منتظر تایید عبارت انگلیسی ساخته شده از سوی زبان‌شناس‌ها بودم و با تایید کلمه، وبلاگ رو ایجاد کردم.

از طریق لینک زیر می‌تونید وبلاگ جدیدم رو ببینید.

رهبر اتمی

  • ماشیح