به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
نت قطع بود و خیر بود این برنامه رو ببینم.
هرچه تا امروز احساس بدی نسبت به محسن رضایی داشتم، برنامه امشب «سطرهای ناخوانده» باورم رو نسبت به این آدم تغییر داد.
چقدر خوب بود صحبتهاش. البته دلیل بر این نیست فردا روزی برم بهش رای بدم یا نقد نداشته باشم، یا سیاهنماییهاش از یادم بره، اما دید کلی منفیم رو کاملا عوض کرد.
واقعا از دیدن یک برنامه توی تلویزیون جمهوری اسلامی لذت بردم.
در مورد محتوای برنامه صحبت نمیکنم، فقط بسیار خوشحال شدم از اینکه شخصا برنامه رو گرفت دستش و جلوی 4 دوست گرانقدری که سعی میکردن توپ پایان جنگ رو از دولت وقت و نخست وزیر {شاید طبق حدسم به دلیل علاقهشون به ایشون} بندازن تو زمین سپاه و ارتش ایستاد و خیلی خوب و مستدل جواب داد.
و خوشم اومد از منش و برخوردش در مورد آدمهای جنگ و نوع صحبتش در مورد اسرار جنگ.
هرچقدر در زمینه مسائل سیاسی امروز سیاهنمایی میکنه، در خصوص جنگ بسیار عالی برخورد کرد و منش دوست داشتنی رو نشون داد.
از اونجایی که عادت ندارم توی این وبلاگ نقد بنویسم، در مورد برنامه توضیحی نخواهم داد.
- ۴ نظر
- ۰۵ مهر ۹۳ ، ۰۲:۱۱