علقمه بوی تو را دارد بیا
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
کهنه شد درد فراقت ای دریغ
کشتیم از اشتیاقت ای دریغ
آه!
ای امید فردا بازگرد
بازگرد
ای داغ دلها، بازگرد
بازگرد ای خوشترین رویای ما
ای نیستانی ترین آوای ما
ای ابرمرد زمان، ای رادمرد
بازگرد
آخر خدا را بازگرد
کور شد چشمی که بر ره دوختم
سوختم از سوز حسرت، سوختم
در خیالت هر نفس دل بسته ام
طاق نصرت بر در دل بسته ام
ای سوار بادهای عاشقی
ای بهار دشتهای رازقی
روشنای معبد افلاکیان
ای چراغ راه های خاکیان
بازگو فصل خطاب خویش را
آخرین حرف کتاب خویش را
تا عیان گردد خدای حسن کیست
انتها و ابتدای حسن کیست
گل کند در جلوه ات پروردگار
آخرین اعجاز ذات کردگار
آخرین زلف بلند تافته
آخرین گیسوی درهم بافته
آخرین ابروی محراب آفرین
آخرین چشمان مهتاب آفرین
آخرین مژگان شوخ سینه سوز
آخرین خال سیاه جان فروز
آخرین بالابلند دل نشین
آخرین خانه برانداز زمین
آخرین لبخند رویایی عشق
آخرین دست اهورایی عشق
آخرین خانه به دوش لاله پوش
آخرین صحرا نشین خیمه دوش
آخرین شرح بیان کربلا
آخرین مرثیه خوان کربلا
کربلا این اشک میبارد بیا
علقمه بوی تو را دارد بیا
بی تو این شب سخت توفانی شده
چار فصل ما زمستانی شده
گرم بی تو سرد می گریم بیا
بی تو با این درد میگریم بیا
تا کنارت بغض ها را سر کنیم
در کنارت یادی از مادر کنیم
دود بود و دود بود و دود بود
گل میان آتش نمرود بود
یک طرف گلبرگ، اما بی سپر
یک طرف دیوار بود و میخ در
شعله تا از داغ غربت سرخ شد
میخ کم کم از خجالت سرخ شد
روز رنگ تیره شب را گرفت
مجتبی چشمان زینب را گرفت
اللهم عجل لولیک الفرج
گر نیایی کشدم غم
من که بایست بمیرم
چه بیایی، چه نیایی..